Leczenie farmakologiczne endometriozy

Terapia endometriozy powinna być oparta na długofalowym planie z optymalizacją leczenia farmakologicznego oraz minimalną liczbą zabiegów chirurgicznych.

W leczeniu farmakologicznym endometriozy, zależnie od obranego celu, używa się następujących grup leków:

• niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ);
• dwuskładnikowych tabletek antykoncepcyjnych (DTA);
• progestagenów;
• anty-progestagenów;
• agonistów GnRH;
• inhibitorów aromatazy;
• systemów wewnątrzmacicznych wydzielających lewonorgestrel;
• antagonistów GnRH;
• danazolu

Wybór leczenia farmakologicznego powinien być podyktowany indywidualną decyzją u danej pacjentki.

Głównym celem terapii jest ograniczenie lub wyeliminowanie przewlekłego bólu wywołanego przez zmiany endometrialne. Leczenie może także zmniejszyć ryzyko: pooperacyjnego nawrotu bólu, tworzenia się nowych torbieli endometrialnych czy zrostów. Terapia farmakologiczna endometriozy nie wpływa jednak na już istniejące zmiany, ani tez nie poprawia płodności.

Skuteczność farmakoterapii zazwyczaj spada wraz z upływem czasu jej stosowania. Wówczas obserwuje się nawrót dolegliwości, podobnie jak ma to miejsce po jej pełnym odstawieniu.